Wpływ filmów dla dorosłych

 Ok, tak więc dziś następny artykuł dotyczący wpływu, na tace podaję wpływ filmów dla dorosłych. Miłej lektury...

Amerykańscy naukowcy przeprowadzili wywiad z 3600 uczniami szkół gimnazjalnych Nowej Anglii. Okazało się, że w grupie dzieci, którym zabraniano oglądania filmów dla dorosłych, zaledwie 3% respondentów przyznało się do kontaktu z alkoholem w ciągu 13–26 miesięcy przed wypełnieniem ankiety. Dla porównania, w grupie, której rodzice „czasami” pozwalali na oglądanie filmów dla dorosłych, do kontaktu z alkoholem przyznało się 19% uczestników badania, a spośród tych, którym rodzice w ogóle nie zabraniali oglądania takich filmów, alkohol piło aż 25% badanych.
Naukowcy twierdzą, że wyniki ich pracy dowodzą, jak ważną rolę pełni zwracanie uwagi i kontrolowanie przez rodziców bodźców medialnych oddziałujących na nieletnich. Dr James D. Sargent, profesor pediatrii, powiedział, że jest to bardzo ważny aspekt wychowywania dzieci, który – niestety – często bywa zaniedbywany.
Wyniki najnowszych badań oparto na dowodach łączących narażenie nieletnich na odbiór treści przeznaczonych dla dorosłych, które występują w filmach i serialach, z wczesnym sięganiem po alkohol i papierosy, ale również na szybkie rozpoczynanie życia seksualnego i brutalne zachowania.
Sargent zauważył, że na oglądanie filmów dla dorosłych nie pozwalają swoim dzieciom ci rodzice, którzy są generalnie bardziej ostrożni – interesują się, kim są przyjaciele ich pociech, ale też dbają o to, by dzieci nie miały dostępu do alkoholu w domu, itp.
W 90% filmów dla dorosłych występują sceny picia alkoholu, ale dr Sargent twierdzi, że chodzi tu nie tylko o alkohol. Dzieci, które oglądają filmy dla dorosłych, łatwiej „poszukują mocnych wrażeń” i podejmują ryzyko. „Uważamy, że oglądanie treści przeznaczonych dla osób dorosłych zmienia osobowość małoletnich” – powiedział Sargent.
Wyniki badań jasno wskazują, że rodzice powinni zabraniać dzieciom oglądania filmów, które nie są dla nich przeznaczone. Co więcej, nawet niektóre filmy dozwolone od 13 roku życia nie są pozbawione scen picia alkoholu i innych nagannych zachowań osób dorosłych, toteż należy ograniczać ogólny czas, jaki dzieci spędzają przed telewizorem.
Według zaleceń Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej, dzieci nie powinny poświęcać telewizji więcej niż 1–2 godziny dziennie, a rodzice muszą bardziej troszczyć się o to, by wybierane przez nie programy, filmy czy seriale były na odpowiednim poziomie.

Filmy dla dorosłych sprawiają, że dzieci wcześniej sięgają po alkohol...

To niestety prawda!!

Oglądanie przez dziecko filmów przeznaczonych dla osób powyżej 17. roku życia zwiększa prawdopodobieństwo, że zbyt wcześnie sięgnie ono po alkohol - twierdzą naukowcy.

Jak wynika z ankiet telefonicznych przeprowadzonych wśród ponad 6,5 tys. amerykańskich dzieci w wieku od 10 do 14 lat, filmy kategorii R (restricted), które osoby poniżej 17. roku życia mogą oglądać tylko pod opieką dorosłego, przyczyniają się do przedwczesnego spożywania alkoholu. Ankiety powtarzano co osiem miesięcy przez okres dwóch lat.

“Nasze badania dowodzą, że oglądanie filmów dla dorosłych wpływa na większą tendencję do poszukiwania doznań wśród nastolatków. Filmy te nie tylko zawierają sceny picia alkoholu, które zachęcają do tego samego młodych widzów, ale też sprawiają, że są oni bardziej skłonni do ryzykownych zachowań” - mówi dr James Sargent, pediatra ze Szkoły Medycznej Dartmouth w stanie New Hampshire.

Badacz dodaje, że na negatywny wpływ filmów szczególnie narażone są dzieci, które z natury nie są zbyt skore do poszukiwania doznań. Z kolei dzieci, które mają skłonności do zachowań ryzykownych, tak czy owak szybciej zaczynają spożywać napoje alkoholowe, więc to, co widzą w filmach zwiększa ryzyko jedynie w nieznacznym stopniu.

Jak twierdzi badacz dzieje się tak dlatego, że dzieci mające tendencję do zachowań ryzykownych spędzają dużo czasu z innymi podobnymi dziećmi i wspólnie poszukują wrażeń. Filmy nie mają zatem większego wpływu na to, kiedy zaczną spożywać alkohol.

Trochę pojęć dotyczących wpływu.

 Dziś podejdę, a raczej napisze trochę pojęć wpływu, a raczej andragogiki.

Nazwijmy ten wpis : "ANDRAGOGIKA"

Pewnie mało osób to przeczyta bo jest to teoria, ale może znajdzie się ktoś komu ten artykuł pomoże. 

Postmodernizm – zrodził kryzys kultury i cywilizacji XX wieku. Jest efektem kryzysu kultury zachodniej po II wojnie. W Polsce oznaczał przejście z totalitaryzmu do ustroju liberalnego. Wiedzę utożsamia się tu z władzą. Zdobywamy wiedzę by móc zrozumieć rzeczywistość. Zmieniła się wielość źródeł informacji. Nastapiła inflacja norm, wartości, poglądów. Edukacja postmodernizmu interesuje się katastrofami. Edukacja postmodernizmu uznaje, że każdy ma prawo się realizować. Po II wojnie światowej stał się terminem o występującym stopniu ogólności.

Postmodernizm charakteryzuje się ogólnym brakiem wiary w rozum, w stosowanie metod naukowych. Funkcjonował w wielu dziedzinach: literatura, sztuka, architektura, sztuka, filozofia dziejów. Człowiek który wypowiadał się na temat postmodernizmu Arnold Toynbee w dziele „Studia nad historią” – łączy on postmodernizm z kryzysem i epoką. Kończy się epoka dominacji kultury zachodniej i następuje europeizacja świata(różne światy dochodzą do głosu).nastąpi tu proces synkrazji – czyli wymieszanie różnych wzorów kulturowych, różnych cywilizacji.

Postmodernizm niesie za sobą zmianę poglądów, twierdzeń.

Postmodernizm wiąże się z problemem rewizji kultury. Postmodernizm łączy się z postindustrializmem(rezygnacja z przemysłu)-po tym przechodzimy do fazy mniej szkodliwej dla środowiska – okres poindustrialny – poprzemysłowy.

Czy postindustrializm daje nowe szanse na przyszłość edukacji dorosłych(Śliwerski). – tu sytuacja jest inna w Polsce i w Europie Zachodniej. Perspektywa postmodernistyczna, charakterystyczna dla nas wiąże się z problemem rewizji.

Świat wkroczył w świat nowych technologii, a w Europie Zach. był już dawno.

Okres poprzedzający postmodernizm to modernizm rozwijający się do 1945 r., później postmodernizm od 1945 – w krajach zachodu najwyżej uprzemysłowiony.

Postmodernizm – efekt kryzysu kultury i cywilizacji zachodniej

Skończył się europocentryzm – dominacja Europy nad resztą świata. Zaczyna się świat światów, czyli różne światy, kultury, cywilizacje stoją na równi ze sobą. To był taki świat w którym znaczące akcenty kultury europejskiej nie będą już dominowały.

Jak to się ma do edukacji ludzi dorosłych?

Nastąpiła transformacja. Zmienił się ustrój z realnego socjalizmu, który miał charakter totalitarny do ustroju demokratyzacji – ustroju liberalnego.

Postmodernizm u nas nie zaistniał w świadomości wielu ludzi. Były trudności w zmianie świadomości wielu ludzi. Sposób myślenia, który kształtowany w socjalizmie przeniósł się do demokratycznego państwa, czego skutkiem był powrót lewicy do władzy.

Świadomość zaistnienia postmodernizmu mogła się zmienić na punkcie krytyki epoki poprzedniej – modernizmu. Dokańczanie okresu modernizmu nazywa się reemisją i reformą ustroju.

Reguła racjonalności krytykowana przez modernizm. Postmoderniści mówili, że racjonalizacja nie ma racji bytu.

Bunt przeciwko racjonalizacji polegał na oparciu wszystkich działań na rozumie. To było w postmodernizmie.

W charakterystyce postmodernizmu daleko posuwa się Paul Sloterdijk. Stwierdzał, że cała kultura, aż po nasze czasy przepełniona jest racjonalnym cynizmem. Sięga do feminologii filozofa niemieckiego F. Hegla i określa cynizm, jako oświecona, fałszywa świadomością, która manifestuje się w triadzie: kłamstwo – błąd – ideologia.

Chodzi tu o to, że u początku każdej ideologii stoi kłamstwo, które rodzi błąd z czego bierze się ideologia – zespół pewnych twierdzeń dotyczących rzeczywistości. W tym modernistycznym rozumieniu wiedza bierze się władzy, czyli wiedza pełni tu funkcję obronną. Postmodernizm zaczyna się tam, gdzie kończy się całość.

Niedowierzanie – centralna postawa postmodernizmu – wieczna wątpliwość.

Brak ufności wg Lyotard jest rezultatem postępu w nauce. Wiedza postmodernistyczna nie jest wiedzą autorytarną – w rękach autorytetu nie jest wiedzą narzucającą.

Nauka musi zastanowić się nad własnym statusem – miejscem, własną prawomocnością – twierdzą postmoderniści. Nauka otwiera się na dyskursywność, czyli np. na dyskurs myślenia jest równy innym sposobom myślenia.

Wielodyskursywność prowadzi do niemożności ostatecznym rozstrzygnięć.

Postmodernizm zajmuje się:

- zjawiskami nieciągłośći

- kontrolą

- zjawiskami nietypowymi

- pograniczem nauk (nauka, czy nie nauka)

W pewnym sensie postmodernizm jest zaproszeniem do relatywizmu kultur, czyli zrównania kultur, bo nie ma gorszych kultur. W tym kontekście problemem postmodernizmu nie jest problem globalizowania kultury – tak jak było w modernizmie.

Problemem świata w postmodernizmie jest organizowanie komunikacji wzajemnego porozumiewania się między innymi kulturami – żeby nie walczyć ale porozumiewać się.

Dla współczesnej oświaty dorosłych ważne jest zaangażowanie w mediacyjne sytuacje komunikacyjne o charakterze interkulturowym i intrakulturowym.

Interkulturowa – dokonuje się w obrębie jednego społeczeństwa i narodu np. w Polsce są przedstawiciele Żydów.

Intrakulturowa – dzieje się na zewnątrz, np. my w Niemczech.

W świecie postmodernizmu zmienia się pozycja intelektualizmu. Pluralizm zastąpiony wielością środków, dróg, źródeł inf. w temacie społeczeństwa powstaje rynek z nowymi mediami, środkami produkcji – prowadzi to do inflacji dorobku kultury, czyli do inflacji norm, wartości, idei, gustów, co prowadzi do trudności w wyborze.

Żyjemy w świeci inflacji, a postmodernizm jest szczytem inflacji.

Postmodernizm wzbogaca metodologie o kolejną perspektywę badawczą.

Kupffer przedstawia ważną charakterystykę modernizmu i później postmodernizmu. Stwierdza, że pedagogika i andragogika modernizmu ma charakter mieszczański, obywatelski.

Wg tego interakcje miały bazować na przyjaźni. W modernizmie nie ma autorytetów.

 

Wpływ mediów na kulturę oraz młodzież

Tym razem opiszę jak media wpływają na nasze życie, oraz różne schematy kulturowe.

 Termin media używany jest głównie w odniesieniu do środków masowego oddziaływania: prasa, radio, telewizja. Symbolem najnowszych mediów są multimedia, tzn. informacje złożone ze słów, obrazów, dźwięków często również z animacji udostępniane za pomocą komputerów.

Żyjemy w XXI wieku. Rola mediów w procesie komunikowania i uczenia ludzi stale wzrasta. Po wynalazkach XIX wiecznych, w XX wieku świat mediów zostaje wzbogacony o różne rodzaje i formy telewizji, system wideo, a przede wszystkim o komputery. Są to znamiona współczesnej cywilizacji nazywanej również społeczeństwem informacyjnym i medialnym.

Elektroniczne środki przekazu informacji, a zwłaszcza telewizja, zmieniły bardzo nasz sposób życia. Telewizja stała się jednym z elementów naszej codzienności, towarzyszy nam podczas posiłków, rozmów, spotkań towarzyskich, pracy itd. Pełni rolę dalece wykraczającą poza tę, którą pierwotnie wyznaczyli jej twórcy. W dzisiejszym świecie człowiek coraz mniej doświadczeń czerpie z bezpośredniego kontaktu z kulturą i jej wytworami, a coraz więcej z rzeczywistości spreparowanej przez media, głównie telewizję. Statystyczny młody Polak spędza przed telewizorem 3,5 godziny dziennie., tak więc telewizja zawładnęła jego czasem wolnym, wypierając inne sposoby jego wykorzystania. Ofiarą telewizji padają: sen, życia towarzyskie, kontakty rówieśnicze, zajęcia hobbystyczne, sportowe i nauka własna. Telewizja przejmuje funkcję książki, teatru, czasopisma. Rozsądne korzystanie z telewizji wzbogaca zasób wiadomości. Wiadomo, że z przekazu oferowanego przez telewizję, człowiek przyswaja około 80% informacji, czyli on 50% więcej niż z przekazu akustycznego. Wobec faktu, że przyjęty styl życia społeczeństw wysokorozwiniętych, na dalsze miejsce spycha bezpośredni kontakt międzyludzki ogromne znaczenie w kształtowaniu wzorców młodego pokolenia nabierają media. Dlatego musimy zwracać uwagę na to co oglądają nasze dzieci. Analizy programów telewizyjnych wskazują, że zanim dziecko ukończy szkołę podstawową ogląda w TV 8 tys. morderstw i 20 tys. aktów przemocy. Również bardzo niepokojące są informacje związane z grami komputerowymi. Największą popularnością wśród dzieci, cieszą się gry, preferowana jest przemoc. Niewielu rodziców zorientowanych jest, co przez 3-4 godziny dziennie robią ich pociechy przed komputerem Udowodniono, że dzieci uczą się zachowań poprzez obserwację, identyfikację i naśladownictwo. Prawdopodobnie dlatego też coraz częściej jesteśmy świadkami przestępczości wśród dzieci i młodzieży.

Negatywnym zjawiskiem, jakie wnoszą media jest uzależnienie medialne. Obserwujemy je zwłaszcza w odniesieniu do komputerów. Miłośnicy tego wynalazku nie szukają związków z innymi ludźmi, jego życia toczy się w wymiarze wirtualnym.

Lista obaw i zastrzeżeń związanych z nowoczesnymi mediami jest długa. Nie ulega wątpliwości, że jest to potężne narzędzie kształtujące wzorce kultury oraz postawy dzieci i młodzieży. Należy szczególnie dbać o to, aby narzędzie to jak wiele innych wcześniejszych wynalazków człowieka, nie odwróciło się przeciw swemu wynalazcy. Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za przygotowanie dzieci do świadomego i krytycznego odbioru mediów, a także do posługiwania się mediami jako narzędziem pracy.